Cięcie się i konsekwencje

Rany dają nam ulgę, pomagają oderwać się od problemów i pozwalają zapomnieć.  Cierpienie sprawia nam przyjemność. Ale cięcie się to nie tylko plusy są też minusy takie jak np. wizyta u psychologa, blizny, złość bliskich. Po co nam to? Bo lubimy czuć ból, jesteśmy od tego uzależnieni. Nie chcemy żyć tutaj. Ten świat nie jest nas wart. Dlatego chcemy odejść. Inni tego nie rozumieją. Oni myślą, że jesteśmy głupi, chorzy psychicznie, nienormalni. Śmieją się z samobójców, a sami nie mają odwagi nic sobie zrobić. Do tego łamiemy przykazanie Boże. Ja mam to wszystko gdzieś. Dla mnie cięcie jest pocieszeniem, odetchnieniem, ulgą. Kocham to. Żyletka to moja najlepsza przyjaciółka, która ma ostry język.

Jedno cięcie
Jedna żyła
Jedna chwila
Życie śmierć

Krew

Kiedy jestem zła, smutna lub po prostu nie mam nastroju, to krew sprawia, że czuje się odrobinę lepiej. Kiedy zrobię sobie tą ranę czy dwie albo więcej to daje mi spokój, ukojenie.

Uda

Dzisiejsza zabawa żyletką.

Zgadzam się z tymi zdjęciami. Kocham je, a najbardziej te ostatnie "Secrets".  Ma w sobie to coś

Żyletki

Kiedy zrobiłam  sobie pierwszą ranę miałam 13 lat, było to na początku grudnia. Przestałam na pół roku. W wakacje znowu zaczęłam, miałam wtedy 14 lat. Cięłam się na ramionach, nadgarstkach. Potem zaczęłam na udach, aby nikt nie widział. Okaleczałam się codziennie. Aż rok później chłopak zgadał się z moją najlepszą przyjaciółką i zabrali mi żyletkę. Byłam zestresowana, łamali ją na moich oczach. Płakałam. na szczęście koleżanka kupiła mi nową. Pół roku temu, czyli już w maju tego roku kupiłam sobie zestaw żyletek. W opakowaniu jest ich dziesięć. Na tym mi zależało. Do teraz mam jeszcze dwie żyletki z tego opakowania. Nadal okaleczam się codziennie, ale teraz głównie na udach. Raz trafiłam do psychologa, ale przestałam chodzić na spotkania.
To na razie tyle o mnie. Do następnego posta!